La Restitution en 1477 du Perron





FR

La Restitution en 1477 du Perron

Cette peinture murale réalisée par Emile Delperée en 1890 illustre un moment crucial de l'histoire liégeoise : la restitution du Perron en 1477.

Suite à la victoire de la Bourgogne lors de la bataille de Montenaken en 1465, le Principauté de Liège passe sous protectorat bourguignon. Un an plus tard, les troupes bourguignonnes, menées par Philippe le Bon, mettent à sac la ville de Dinant. En octobre 1467, Charles le Téméraire, devenu duc de Bourgogne, vainc la Principauté de Liège lors de la bataille de Brusthem. Suite à la défaite liégeoise, Charles le Téméraire fait transférer le perron, symbole de la justice du prince-évêque et des libertés liégeoises, à Bruges. L'année suivante, le duc de Bourgogne, accompagné du roi de France Louis XI, marche sur Liège avec ses soldats. Dans la nuit du 28 au 29 octobre 1468, des Liégeois et plusieurs centaines d'hommes du Pays de Franchimont tentent de capturer le duc et le roi, installés avec leurs troupes sur les hauteurs de Sainte-Walburge. La tentative échoue et, dès le lendemain, la ville de Liège est mise à sac. Liège est pillée, incendiée, saccagée et sa population est massacrée.

Charles le Téméraire décède le 5 janvier 1477 lors de la bataille de Nancy. Suite à ce décès, Louis de Bourbon, prince-évêque de Liège et cousin de feu le duc de Bourgogne, obtient de Marie de Bourgogne, fille du défunt, la restitution du perron et le renoncement aux sanctions prises par le duc à l'encontre de la principauté.




NL

De restitutie van het Perron in 1477

Deze muurschildering, geschilderd door Emile Delperée in 1890, illustreert een cruciaal moment in de geschiedenis van Luik: de teruggave van het Perron in 1477.

Na de overwinning van Bourgondië in de slag bij Montenaken in 1465 kwam het prinsdom Luik onder Bourgondisch protectoraat. Een jaar later plunderden Bourgondische troepen onder leiding van Filips de Goede de stad Dinant. In oktober 1467 versloeg Karel de Stoute, inmiddels hertog van Bourgondië, het prinsdom Luik in de Slag bij Brusthem. Na de nederlaag van Luik liet Karel de Stoute het Perron, het symbool van de prins-bisschoppelijke rechtspraak en de Luikse vrijheden, overbrengen naar Brugge. Het jaar daarop trok de hertog van Bourgondië, vergezeld van de Franse koning Lodewijk XI, met zijn soldaten naar Luik. In de nacht van 28 op 29 oktober 1468 probeerden de Luikenaren en enkele honderden mannen uit Franchimont de hertog en de koning, die met hun troepen op de hoogten van de Sainte-Walburge gelegerd waren, gevangen te nemen. De poging mislukt en de volgende dag wordt de stad Luik geplunderd. Luik wordt geplunderd, verbrand, geplunderd en de bevolking wordt afgeslacht.

Karel de Stoute sterft op 5 januari 1477 tijdens de Slag bij Nancy. Na deze dood verkreeg Louis de Bourbon, prins-bisschop van Luik en neef van wijlen de hertog van Bourgondië, van Maria van Bourgondië, dochter van de overledene, de teruggave van het Perron en het afzien van de sancties die de hertog tegen het prinsdom had genomen.




DE

Die Restitution des Perrons im Jahr 1477

Dieses Wandgemälde von Emile Delperée aus dem Jahr 1890 illustriert einen entscheidenden Moment in der Geschichte Lüttichs: die Rückgabe des Perrons im Jahr 1477.

Nach dem Sieg Burgunds in der Schlacht von Montenaken im Jahr 1465 kam das Fürstentum Lüttich unter burgundisches Protektorat. Ein Jahr später plünderten burgundische Truppen unter der Führung von Philipp dem Guten die Stadt Dinant. Im Oktober 1467 besiegte Karl der Kühne, der zum Herzog von Burgund geworden war, das Fürstentum Lüttich in der Schlacht von Brusthem. Nach der Niederlage Lüttichs ließ Karl der Kühne den Perron, das Symbol für die Gerechtigkeit des Fürstbischofs und die Lütticher Freiheiten, nach Brügge verlegen. Im folgenden Jahr marschiert der Herzog von Burgund in Begleitung des französischen Königs Ludwig XI. mit seinen Soldaten auf Lüttich.

In der Nacht vom 28. auf den 29. Oktober 1468 versuchten Lütticher und mehrere hundert Männer aus dem Land von Franchimont, den Herzog und den König, die sich mit ihren Truppen auf den Anhöhen von Sainte-Walburge niedergelassen hatten, gefangen zu nehmen. Der Versuch scheiterte und bereits am nächsten Tag wurde die Stadt Lüttich geplündert. Lüttich wird geplündert, in Brand gesteckt, verwüstet und die Bevölkerung wird massakriert.

Karl der Kühne stirbt am 5. Januar 1477 in der Schlacht von Nancy. Nach diesem Tod erwirkt Louis de Bourbon, Fürstbischof von Lüttich und Cousin des verstorbenen Herzogs von Burgund, von Maria von Burgund, der Tochter des Verstorbenen, die Rückgabe der Perron und den Verzicht auf die Sanktionen, die der Herzog gegen das Fürstentum verhängt hatte.




EN

The Restitution of the Perron in 1477

This mural, painted by Emile Delperée in 1890, illustrates a crucial moment in the history of Liège: the restitution of the Perron in 1477.

Following Burgundy's victory at the battle of Montenaken in 1465, the Principality of Liège came under Burgundian protectorate. A year later, Burgundian troops led by Philip the Good sacked the town of Dinant. In October 1467, Charles the Bold, now Duke of Burgundy, defeated the Principality of Liège at the Battle of Brusthem. Following the defeat of Liège, Charles the Bold had the Perron, the symbol of the prince-bishop's justice and Liège's freedoms, transferred to Bruges. The following year, the Duke of Burgundy, accompanied by the French king Louis XI, marched on Liège with his soldiers. During the night of 28 to 29 October 1468, the people of Liège and several hundred men from the Franchimont region tried to capture the duke and the king, who were stationed with their troops on the heights of Sainte-Walburge. The attempt fails and, the next day, the city of Liège is sacked. Liège is looted, burned, sacked and its population is massacred.

Charles the Bold dies on 5 January 1477 during the Battle of Nancy. Following this death, Louis de Bourbon, Prince-Bishop of Liège and cousin of the late Duke of Burgundy, obtained from Mary of Burgundy, daughter of the deceased, the return of the Perron and the renunciation of the sanctions taken by the Duke against the principality.